Rechtszaak Griekenland

In juli 2012 stuurde ik “Mandy” een email om te vertellen dat er een boek zou verschijnen. Ik vroeg haar of ze met haar eigen naam vermeld wilde worden of liever niet. Voor de zekerheid stuurde ik eenzelfde bericht naar haar moeder.

Gewoon een net mailtje, met een normale vraag. Niets bijzonders.

Een reactie had ik niet van haar verwacht. Groot was dan ook de verbazing dat ik weken later ineens een brief van een advocaat (?!) op de deurmat vond: "Mandy" wilde dat haar privacy te allen tijden gewaarborgd zou blijven en wilde niet met haar echte naam in mijn boek. WTF? Waarom had ze niet gewoon een mailtje terug gestuurd?

Bizar bovendien dat ze zich blijkbaar erg druk maakt om haar privacy en reputatie, terwijl die andere zaak haar niets interesseert.

Waarom ik hiermee kom? 

Die andere zaak komt er aan. 

Binnenkort is er (weer) een rechtszitting in Griekenland naar aanleiding van het ongeluk op 18 september 2007. 

Een ongeluk wat ontzettend veel gevolgen heeft (gehad).

Voor haar.

Voor mij.

Voor onze omgeving.

Een ongeluk waarin zij aangemerkt is als verdachte.

Ze doet net alsof het ongeluk nooit is gebeurd. Alsof er nooit een rechtszaak (geweest) is. Alsof ik en  het ongeluk niet bestaan. Nooit bestaan hebben.
Ik vraag me af:

“Mandy” als je onschuldig bent, waarom doe je niets om dit te bewijzen?

“Mandy” als je schuldig bent, waarom neem je je verantwoordelijkheid dan niet?

Of ben je na 5jaar nog steeds op de vlucht? (lees ook dit bericht)

Voor de rechtszaken  in Griekenland ben je niet bang, maar voor je reputatie schijnbaar wel? Nou “Mandy”, wees maar niet bang dat ik je reputatie zal schaden. 

Dat heb je zelf al gedaan.